«Υπάρχουν επτά είδη θαλάσσιας χελώνας στον κόσμο, απ’ αυτά στα νερά της Μεσογείου κολυμπούν τρία είδη: η caretta caretta, η χελώνα Μίδας (ή πράσινη χελώνα,) και η δερματοχελώνα που είναι η πιο μεγάλη απ’ όλες, μπορεί να φτάσει τα 900 κιλά, ενώ μόνο, η caretta caretta έρχεται για ωοτοκία στις ελληνικές ακτές.
Η περίοδος ωοτοκίας ξεκινά τα τέλη Μαΐου και τελειώνει τα τέλη Αυγούστου. Οι χελώνες φτιάχνουν τις φωλιές τους το βράδυ διότι τις φοβίζουν τα φώτα, ο θόρυβος και η ανθρώπινη παρουσία και γιατί θέλουν να αποφύγουν τη ζέστη της ημέρας. Τα αυγά εκκολάπτονται από τα τέλη Ιουλίου έως τα μέσα Οκτωβρίου ύστερα από µια περίοδο επώασης 50-60 ημερών, ανάλογα με τη θερμοκρασία της άμμου. Καθώς οι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά, αγωνίζονται για να αναρριχηθούν στην επιφάνεια. Επειδή το οξυγόνο είναι λίγο, αυτή η προς τα πάνω κίνηση μπορεί να διαρκέσει 2-4 ημέρες. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια της άμμου κατά τη διάρκεια της ημέρας, παύουν οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση διότι οι υψηλές θερμοκρασίες τους αδρανοποιούν. Περιμένουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια έως ότου η άμμος δροσίσει τη νύχτα ή νωρίς το πρωί και τότε εξέρχονται μαζικά και τρέχουν προς τη θάλασσα. Μια µμεγάλη ομάδα αναδύεται τη πρώτη νύχτα και ακολουθούν μικρότερες ομάδες τις επόμενες 10 ημέρες. Από μια φωλιά 110 αυγών μπορεί να βγουν 35-50 νεοσσοί την πρώτη φορά και μετά για 2-10 ακόμη μέρες να βγουν 2-3 μικρότερες ομάδες των 5-20 νεοσσών. Το φύλο των νεοσσών καθορίζεται από τη θερμοκρασία μέσα στη φωλιά. Γι’ αυτό και η φυσική ποιότητα της άμμου είναι εξαιρετικά σημαντική ώστε να μην επηρεάζονται οι πληθυσμοί και η κατανομή τους.
Η πορεία τους στη ζωή ξεκινά με πολλούς εχθρούς όπως καβούρια, γλάρους, ψάρια, αλλά και γάτες ή αλεπούδες (στην περίπτωση της Ερεσού), αλλά και κινδύνους όπως οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις παραλίες και στη θάλασσα. Μόνο 1 στα 1000 χελωνάκια θα επιβιώσει για να ενηλικιωθεί!
Οι κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα είναι η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων που τα φιλοξενούν όπως: Υποβάθμιση παραλιών φωλεοποίησης από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του παράκτιου χώρου (τουριστικές και άλλες υποδομές, έργα διαμόρφωσης της παραλίας) αλλά και από την εντατική τουριστική χρήση των παραλιών (ομπρέλες, ξαπλώστρες, κλπ) κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, ο τεχνητός φωτισμός (φωτορύπανση) που αποπροσανατολίζει τα μικρά, η διάβρωση των παραλιών.»
Οι επιπτώσεις της ρύπανσης είναι σημαντικές και πολυποίκιλες. Οι θαλάσσιες χελώνες μπερδεύουν τα πλαστικά απορρίμματα, ιδιαίτερα τις σακούλες, με μέδουσες, τις τρώνε και αυτό τις οδηγεί σε πνιγμό ή ασιτία. Επίσης, οι νεοσσοί μπορεί να παγιδευτούν σε επιπλέοντα απορρίμματα.» (αποσπάσματα από το κείμενο της Μαρίας Βασιλείου
Βιολόγου- Ωκεανογράφου.)
Στην παραλία Ερεσού έχει παρατηρηθεί σποραδική φωλεοποίηση Θαλάσσιας χελώνας. Υπάρχει ήδη ένα συμβάν καταγεγραμμένο σε βίντεο πριν 3 περίπου χρόνια όταν χελώνα βγήκε να γεννήσει στο ύψος της οργανωμένης πλαζ. Επίσης δύτης της περιοχής έχει ενημερώσει ότι σε καταδύσεις έχει δει Θαλάσσιες χελώνες να περνάνε από την περιοχή.
Παρακαλούμε τον κόσμο που περπατάει τις πρωινές ώρες στην παραλία Ερεσού, να ενημερώσει τον σύλλογο μας σε περίπτωση που παρατηρήσει χνάρια που ξεκινάνε από την θάλασσα προς την στεριά, ώστε να φροντίσουμε υπεύθυνα για όλα τα αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν στην συνέχεια.
Πρωτοβουλία Ερεσού – Περιβαλλοντικός Κοινωνικός Σύλλογος.
